Vergezicht Gevraagd

 

Gefascineerd lees ik het

Ingezonden opiniestuk

Van Henk Breukink

Als ik door mijn eigen

Verbazing heen lees

Zie ik het appèl dat hij doet

En signaleert

Hij ziet een maatschappelijke

Tendens van “blaming en shaming”

Van persoonlijk maken

In, wat sommige zouden noemen

Klare taal

Alleen jammer dat hij zich tot

Vergelijkbare middelen wendt

En daarmee het patroon bestendigd

In plaats van doorbreekt

 

Deze patronen worden veroorzaakt

Door een teveel aan aandacht

Voor de korte termijn

Gevoeligheid voor de druk

Van het sociale netwerk

En paradoxaal genoeg

De wens tot harmonie

En vermijding van conflicten

Zijn oproep tot verbinding

Is begrijpelijk doch onvoldoende

 

Enkel vanuit een lange termijn visie

En een gezamenlijk bewustzijn van het

Effect én de verantwoordelijkheid

Voor het maatschappelijke nut

Kan je aandacht genereren voor je

Betrouwbaarheid, professionaliteit en

Kwaliteit en daarmee bouw je aan de

Eigen waarde, trots

Intern én extern

 

Het hebben en uiten

Van een dergelijke visie

Vraagt moed want is

Kwetsbaar

Zeker in een klimaat

Waar je beoordeelt wordt

Op je korte termijn resultaten en

Waar technologische veranderingen snel gaan