Gewoontes Gewoon Worden

 

In een waterval blaast mijn klant

Even stoom af

Zij heeft er geen zin meer in

Dat ze wordt “aangekeken” op

“Hoe het hier werkt”

 

Na ons gesprek word ik bij het oversteken

Bijna aangereden door

Een groep toeristen op huurfietsen

Een man steekt zijn hand omhoog

En roept hard en geïrriteerd “ZEBRAPAD!”

En loopt onverstoorbaar door

Ik probeer nog uit te leggen dat wij

Voorrang hebben

Want, een zebrapad…

Terwijl de toeristen

Vol gas doorfietsen

Vermoedelijk uit onzekerheid

Omdat ze de weg niet kennen

En elkaar niet kwijt willen raken

 

Ik moet glimlachen om

Hoe wij beiden

Op onze eigen manier

Proberen uit te leggen

“Hoe het hier werkt” en

Wat onze regels zijn

En hoe verwarrend dat voor

Toeristen moet zijn

Omdat wij zelf vaak

Voorbeeld zijn van “hoe het niet moet”

Alleen 

Dat is jarenlange ervaring en

Wij kennen de context

 

Het is hetzelfde als bij mijn klant

Ongemerkt verandert daar de organisatie

Door vers bloed

En proberen ze

De “jonge garde”

Met gewezen vinger of geduldige toelichting

Uit te leggen

“Hoe het hier werkt”

Wat dus niet werkt

Wat ook zij hebben hun redenen

Om door te willen fietsen

 

Hoe mooi dat zij

Heeft besloten voortaan

Het appèl op uitleg te negeren en

Ze te bevragen en laten

Groeien in zelfinzicht

In strategisch handelen

En ze zo

Verantwoordelijk wil laten voelen

Voor de “regels” van dit bedrijf