Hoe vaak heb jij, in het werk, met je vrienden, familie de tijd voor een verdiepend gesprek over de dingen die er voor jou toe doen?

 

In Gesprek

 

Toen mijn moeder overspannen raakte

Raadde wij haar aan

Naar een psycholoog te gaan

Verontwaardigd zei ze

“Ik ben niet gek”

De huisarts was ook tegen

“Dan gaan ze maar wroeten

In je verleden, word je niet beter van”

Was zijn stellige overtuiging

 

In de jaren die volgde

Wist ze het juk van haar patronen

Te doorzien en te doorbreken

Op eigen kracht en

Na zeker twintig jaar zei ze

“Ik ben er eindelijk doorheen”

 

Vaak heb ik gedacht

Gelukkig gaat dat nu anders

 

En dan is daar

Het prachtige filmpje

Van Arjan Lubach

Over de wildgroei aan coaches

Een verhaal dat ik ook ken

 

Het brengt mij naar de vraag

Waarom zijn er zoveel coaches?

Waarom zijn er zoveel mensen

Die een coach zoeken?

 

Dan denk ik weer aan mijn moeder

In het werk haakte zij af

Omdat ze hypocrisie ervaarde

Daar waar de mond van vol was

Toonde zich niet de daden

Ze miste aandacht

Zocht waardering

Autonomie

Haar liefde voor het vak

Raakte, toen al bekneld

In regels en procedures

Dat zichtbaar maken

Werd niet getolereerd

En durfde ze niet

 

Hoe vaak hoor ik niet

Hoe fijn én moeilijk het is om

“Echt” met elkaar te praten

Over dat

Wat ertoe doet