BLOG

Meer dan aan-dacht

 

Hartje park

Het ‘oude deel’

Grondvest nieuwe initiatieven

Daar houd ik van

Bouwen op oude fundamenten

Vernieuwen

Zonder wat was

Weg te gooien

 

Bladeren op de grond

Zwervers aan de kant

Cello muziek

Prachtig Bach

Werelden komen samen

Versterkt door wat we delen

Over waar wij

Aan willen bijdragen

 

Eerlijkheid, Helderheid, Schoonheid

Vrolijkheid, Speelsheid, Woordenloosheid

Genesteld in de paradox

Van opportunisme

Jezelf goed willen doen

En tegelijk

De wereld mooier maken

 

We gaan naar binnen

Verdiepen en verdelen ons

De vraag wordt geschetst

Onze nieuwsgierigheid aangewakkerd

We willen begrijpen

Meedenken naar dé oplossing

Dan ‘verstoort’ de cello

Mijn gedachten

We praten er doorheen

En laten ons tot stilte brengen

De pauze voelt te vroeg

Er is nog zoveel te vragen

Te onderzoeken

 

In de tweede ronde

Aan de slag met de ander

Niet belast door weten

Feilloos ervaren

Wat er speelt

En op het spel staat

 

Als vanzelf

Ben ik symbool

Voor het systeem

Waar hij doorheen wil

En wat ik niet

Zal en wil

Laten gebeuren

 

Ik zie hem wel

Zijn boosheid, onmacht en gedrevenheid

Het raakt mij niet

Want

Hij interesseert zich niet

Voor mij

Waarom dan wel

Wederkerig zijn?

 

Een ander stapt in

Maakt contact

En voor ik het weet

Ben ik om

Kan ik geen kant meer op

Al zou ik het willen

En ik wil niet meer

IK ben gezien

 

Terug naar de ander

Ik ‘smeek’ bijna

Om zijn aandacht

Bevestiging

Hij wil het –nog?- niet geven

 

Ik wens hem toe

Te komen

Voorbij zijn eigen weten

 

Ik vermoed

Dat er zo

Ruimte kan worden gecreëerd

Voor de oplossing

Die tegemoet komt

Aan de EigenWaarden

Van beiden